มโหรีปี่โหมประโคมยาม นำเข้าเมื่อวันที่ 20 ต.ค. 2559 โดย จุฬา ศรีบุตตะ อ่าน [58528]
.....
มโหรีปี่โหมประโคมยาม
วังเวงท่ามความอาลัยไม่ขาดสาย
อภิวาทปาดน้ำตาภาพพร่าพราย
กอดรูปถ่ายในพระองค์อย่างจงรัก
ทั้งแผ่นดินสิ้นพ่อต่อแต่นี้
ในวันที่หมองเศร้าขาดเสาหลัก
ฟ้าบรรเลงเพลงโศกโลกชะงัก
การโค่นหักหลักล้มแห่งร่มไทร
ทุกข์ยากเรื่องปากท้องทรงมองเห็น
ความร่มเย็นเป็นเกศกั้นอันยิ่งใหญ่
อภิกษัตริย์นักปราชญ์แห่งชาติไทย
ความเพียงพอพ่อสอนให้ได้จดจำ
ก้มกราบกับพื้นสะอื้นซบ
มิรู้จบทำนบทลายครวญไห้ร่ำ
ปวดปร่าชาด้านทุกการกระทำ
ข่มกล้ำทำใจให้ยอมรับ
ตุลาคมลมหนาวช่างร้าวราน
ทุกหย่อมย่านผ่านโตรกโลกชื้นอับ
ลูกของพ่อรอแห่ห้อมน้อมคำนับ
อัจกลับดับสนิททุกทิศทาง
เสด็จสู่สรวงสวรรค์ชั้นใดหนอ
ลูกจะรอพ่อเดินไปยามใกล้สาง
ถักคำถ้อยร้อยดอกไม้ถวายวาง
เพื่อเคียงข้างย่างพระบาทให้ยาตรา
|