ผมไม่อยากเป็นคนดีที่เชิงตะกอน นำเข้าเมื่อวันที่ 27 มี.ค. 2555 โดย pop อ่าน [59319]
ผมไม่อยากเป็นคนดีที่เชิงตะกอน
.....ผมไม่อยากเป็นคนดีที่เชิงตะกอน
อ่านกฤษณาสอนน้องคำฉันท์ ของสมเด็จกรมพระยาปรมานุชิตชิโนรส
แล้วก็นึกปลง
“พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา
ความดีก็ปรากฏ กิติยศฤาชา
ความชั่วก็นินทา ทุรยศยินขจร”
ครับ วัวควายตายไปแล้วก็ยังเหลือเขาหนัง ช้างก็ยังเหลืองาไว้ แต่คนตายไม่มีเหลือสิ่งใดไว้เลยนอกจากความดีความชั่วเอาไว้ให้คนสรรเสริญหรือนินทา
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ท่านให้โอวาทเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้เหมือนกันว่า
“ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่ มีเพียงแต่ต้นทุนบุญกุศล
ทรัพย์สมบัติทิ้งไว้ให้ปวงชน แม้ร่างตนเขายังเอาไปเผาไฟ
เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน
มามือเปล่าเจ้าจะเอาอะไรไป เจ้าก็ไปมือเปล่าเหมือนเจ้ามา”
ครับ ตรงๆ คงไม่ต้องแปลความ สรุปก็คือให้เร่งสร้างคุณงามความดีฝากไว้กับโลก มนุษย์ต่างมาแต่ตัว เวลาจากไปก็เช่นเดียวกับที่มา ทรัพย์สินเงินทอง บ้าน ที่ดิน รถใครจะจับยัดใส่โลงไปให้ได้
ดั่งฐะปะนีย์ นาครทรรพ เขียนกลอนสักวาไว้ว่า
“จบเอ๋ย จบชีวิต ถูกหรือผิดก็ต้องจบเป็นศพสิ้น
จะฝากชื่อเสียงไว้ในแดนดิน ให้คนหมิ่นหรือสรรเสริญเจริญคุณ
อันชั่วดีอยู่ที่เราเท่านั้นหนอ จิตตัวก่อเกิดกรรมทำให้วุ่น
ผดุงจิตมั่นไว้ในทางบุญ ไม่ขาดทุนจบชีวิตไพจิตรเอย”
ครับ มนุษย์เมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ควรจะเพียรสร้างแต่คุณงามความดีฝากไว้กับโลก อย่างน้อยก็ไม่สร้างความอึดอัดขัดใจให้กับพิธีกรหน้าเมรุ ต้องฝืนความรู้สึกกล่าวสรรเสริญเยินยอท่านในวาระสุดท้าย มีใครอยากจะเป็นคนดี (เฉพาะ) ที่หน้าเมรุบ้างล่ะครับ
ถ้าเลือกได้ผมคนหนึ่งละที่ไม่ต้องการ...
ผมไม่อยากเป็นคนดีที่เชิงตะกอน…ครับ
|